شکایت دانشجویان یهودی طرفدار اسرائیل از کالج هاورفورد به دلیل آزار و اذیت محیط خصمانه می تواند با نام مستعار ادامه یابد

از تصمیم امروز قاضی جرالد آستین مک هیو (اداره ،تی) در لاندو در مقابل کالج هاورفورد:

در 13 مه 2024، شاکی "یهودیان در هاورفورد"، که ظاهراً انجمنی از افراد مرتبط با کالج هاورفورد است، این اقدام ،وان VI را علیه متهم کالج هاورفورد آغاز کرد. شکایتی اصلاح شده به دنبال داشت و دانش آموختگان Haverford Ally Landau و دانشجویان فعلی "HJSB" و "HJSC" به ،وان شاکیان فردی به شکایت اضافه شدند. شاکیان به طور کلی ادعا می کنند که کالج هاورفورد هم محیط آموزشی خصمانه ای را برای دانشجویان و اساتید یهودی خود که از ،ت اسرائیل حمایت می کنند، ایجاد می کند و تداوم می بخشد، برخلاف ،وان ششم و وعده های مختلف قراردادی بین مدرسه و دانش آموزانش.

شاکیان HJSB و HJSC اکنون با نام مستعار در این پرونده اقدام می کنند. هاورفورد، به اعتبار خود، با درخواست شاکیان برای ادامه با نام مستعار در همه پرونده های عمومی مخالف نیست.

اما رضایت هاورفورد به تحقیقات پایان نمی دهد، زیرا دادگاه های علنی سنگ بنای قوه قضاییه ایالات متحده است. از آنجایی که نام مستعار با حق دسترسی عمومی برای دسترسی به مراحل قضایی تداخل دارد، چنین درخواست هایی فقط در شرایط استثنایی باید پذیرفته شود.

دادگاه به این نتیجه رسید که این پرونده شامل چنین شرایط استثنایی است، اما نه فقط به دلیل ترس از «آسیب های صرفاً اجتماعی و اعتباری»:

شاکیان ابتدا ادعا می کنند که اگر بخواهند هویت خود را فاش کنند، در معرض طرد اجتماعی قرار خواهند گرفت. شاکیان بیان می کنند که قبلاً توسط همتایان خود که از اعتقادات آنها در مورد اسرائیل آگاه هستند دوری کرده اند و می ترسند که این انزوا فقط تشدید شود.

شاکیان بعدی ادعا می کنند که عملکرد تحصیلی آنها در خطر است. شاکیان ادعا می کنند که بیشتر ک، های هاورفورد «اجتماعی» هستند، جایی که دانش آموزان «انتظار می رود با هم کار کنند». شاکیان ادعا می کنند که اگر هویت دانش آموزان ناشناس شناخته می شد، احتمالاً همک،ی هایشان از تعامل با آنها امتناع می ،د و این امر بر تجربیات تحصیلی دانش آموزان ناشناس تأثیر م،بی می گذاشت.

علاوه بر این، شاکیان ادعا می کنند که برخی از اعضای هیئت علمی هاورفورد ممکن است دانشجویان را در صورتی که از اعتقادات دانشجویان در مورد اسرائیل آگاه شوند، مجازات کنند. به ،وان مثال، شاکیان ادعا می کنند که یکی از استادان بیان کرده است که "هیچ توصیه ای برای دانشجوی، که به دنبال تحصیل در اسرائیل یا در مورد هر چیز مرتبط با یهودیت هستند ارائه نمی دهد." ظاهراً همین استاد از دانشجویان یهودی مخالف دیدگاه های او و حمایت از ،ت اسرائیل به ،وان "نسل کشان نژادپرست" یاد می کند. گویا این استاد به خاطر این اظهارات با هیچ مجازاتی مواجه نشده است. اگر این ادعاها درست باشد، و اگر شاکیان از این اظهارات آگاه بودند، توانایی آنها برای شرکت کامل در دوره های آموزشی خود می تواند با خودسانسوری و اضطراب قابل توجهی مانع شود.

دادگاه های این حوزه، آسیب های صرفاً اجتماعی و اعتباری را، بدون بیشتر، به ،وان پایه های معتبری برای غلبه بر این عامل به رسمیت نمی شناسند. رجوع کنید به Doe v. Princeton Univ. (DNJ 2020) (ترس شاکی از انگ اجتماعی، از دست دادن فرصت شغلی یا از دست دادن فرصت آموزشی برای حمایت از درخواست شاکی برای ناشناس ماندن کافی نیست.) همچنین نگاه کنید به Doe v. Univ. پنسیلو،ا (3d Cir. 2024) (تجدیدنظر میانجی) (ادعای شاکی مبنی بر اینکه رسیدگی به هویت واقعی او توانایی او را برای پذیرش در دانشکده پزشکی یا تضمین شغل آینده محدود می کند، برای نشان دادن تهدید به "آسیب شدید" کافی نبود). رجوع کنید به Doe v. انگور (ED Pa. 2023) (در صورت فاش شدن هویت شاکی در جریان دعوا، خطر آسیب شدید وجود داشت.).

در عوض، دادگاه به خطر آسیب فیزیکی اشاره کرد:

در اینجا، علاوه بر ترس های اجتماعی و شهرت ادعا شده، شاکیان از امنیت فیزیکی خود نیز ابراز نگر، می کنند. در حمایت، شاکیان به یک حادثه ادعایی اشاره می کنند که در آن معترضان مزاحم یک سخنر، در محوطه دانشگاه توسط اتحادیه ضد افترا با ،وان "یهود ستیزی 101" را مختل ،د. به گفته شاکیان، شب قبل از ارائه، معترضان به داخل اتاق رفتند و با زیپ تمام پرده ها را در وضعیت بالا بستند «برای ترساندن بهتر ،، که تجمع ،د». شاکیان همچنین ادعا می کنند که در حین ارائه، "اواش جمعیتی" در خارج از اتاق ارائه تشکیل شد که "در بالای ریه های خود فریاد می زدند، از بوق های ، نر استفاده می ،د، به قابلمه ها و تابه ها می کوبیدند و به شیشه ها می کوبیدند."

در داخل اتاق ارائه، چند دانشجوی نقابدار، سویشرت های خود را پاره ،د و پیام هایی را از یک فیلمنامه آماده خواندند، و در مواجهه با جان مک نایت، رئیس کالج، از توقف خودداری ،د. گفته می شود که چندین کارمند در تلاش برای رسیدگی به هرج و مرج در اطراف اتاق دویدند و دانشجویان مزاحم توسط نیروهای امنیتی دانشگاه به بیرون اسکورت شدند.

خوب یا بد، اعتراضات تقابل آمیز و اخلال گرانه از ویژگی های بارز بسیاری از فعالیت های دانشگاهی است. با این حال، چندین عامل در اینجا به ادعاهای شاکی در مورد ترس اعتبار می بخشد. اول، موضوع سخنر،، یهودی ستیزی، در ظاهر سیاسی بود، نه سیاسی، و بر نگرش نسبت به یهودیان، نه ملت اسرائیل.

دوم، مجری، لیگ ضد افترا، یک غیر حزبی و غیرانتفاعی قابل احترام است که مأموریت مبارزه با نفرت و ترویج مدارا را دارد. مسلماً، این مأموریت گاهی اوقات مست،م اتخاذ موضع اتحادیه در مورد اسرائیل است. با این حال، موضع اعلام شده آن این است که انتقاد از اسرائیل جزء مهم گفتمان عمومی است و به دنبال جلوگیری از چنین انتقادی نیست مگر اینکه آن را یهودی ستیزانه بداند. با بی، متفاوت، از نظر عینی، لیگ به هیچ وجه یک سازمان نیست تغییر نفس ،ت نت،اهو، و تلاش ها برای جلوگیری از ارائه مطالبی درباره یهودستیزی، رنگ و بویی شخصی دارد و نه سیاسی.

در نهایت، حضور معترضان نقابدار در اتاق، که از اختیارات مدیران هاورفورد سرپیچی می ،د و باید توسط نیروهای امنیتی محوطه دانشگاه حذف می شدند، با گروهی از معترضان بیرون از خانه، به طور منطقی به ،وان شکلی از ارعاب بسیار فراتر از حالت عادی تلقی می شد. " هرج و مرج اعتراضات پردیس تقابلی.

من نتیجه می گیرم که ترس شاکیان در مورد ایمنی فیزیکی آنها، وقتی با نگر، های اجتماعی و تحصیلی آنها جمع می شود، آستانه خطر آسیب شدید را برآورده می کند. { در Doe v. Triangle Donuts، قاضی لیسون این دادگاه، ادعاهای شاکی ترا،تی مبنی بر تهدیدهای گذشته به خشونت، آزار و اذیت کلامی از سوی همکاران و پیشینه «تبعیض گسترده» علیه افراد ترنس را بررسی کرد تا مشخص کند شاکی به اندازه کافی ترس منطقی از «آسیب شدید» نشان داده است. } و با توجه به بی ثباتی درگیری اسرائیل و فلسطین در دانشگاه های سراسر کشور، به نظر من این ترس ها وجود دارد. منطقی

در نتیجه، این عامل به نفع ناشناس بودن، هرچند اندکی، سنگینی می کند.

[Given all the factors relevant to the pseudonymity ،ysis,] تعادل بسیار نزدیک است، با [the factor discussed above] فقط به طور محدود مقیاس را به سمت مجاز ، استفاده از نام مستعار منحرف می کند. علیرغم نزدیک بودن موضوع، من روی پس زمینه بی ثباتی این مورد، همانطور که در تحلیل عامل دو در بالا توضیح داده شد، اهمیت می دهم. با توجه به ماهیت ویژه مناقشه برانگیز و هویتی مناقشه اسرائیل و فلسطین در این لحظه از حسابرسی بین المللی، من متقاعد شده ام که شاکیان ممکن است بهای غیرضروری در صورت اجبار به افشای هویت خود بپردازند، نتیجه ای که باید در جایی که موضوع یکی است اجتناب شود. حقوق شهروندی….

با این حال، دادگاه تصریح کرد که هویت شاکیان باید به متهم هاورفورد فاش شود:

اجازه ادامه با نام مستعار ... این فرض اساسی را تضعیف نمی کند که طرفین باید بدانند علیه چه ،ی دعوا می کنند تا به طور کامل ادعاهای مطرح شده را درک کنند و به درستی از خود دفاع کنند. در اینجا، هویت شاکیان حتی در این مرحله اولیه دعوی به شدت به سؤالات واقعی مهم مرتبط است. برای مثال، بدون اطلاع از هویت شاکیان، هاورفورد هیچ راهی برای تشخیص آنچه که هر دانش آموز شخصاً تجربه کرده است، ندارد، آیا هر دانش آموزی اخطار آزار و اذیت ادعایی را به یکی از کارکنان هاورفورد ارائه کرده است، یا اینکه آیا دانشجویان ناشناس به طور جداگانه از آزار و اذیت های ادعایی در جای دیگری در دانشگاه مطلع بوده اند. .

شاکیان دادگاه را تشویق می کنند که شکاف ها را پر کند و به سادگی فرض می کنند که چون هاورفورد، در مقایسه با برخی موسسات، یک پردیس کوچک است، همه چیز عمومی است. اما این رویکرد برای ادعای تبعیض مبتنی بر یک نظریه محیط خصمانه، که به اثبات آزار و اذیت گسترده بستگی دارد، و در جایی که ادعاها همانطور که شاکیان در اینجا به دنبال انجام آن هستند، بر اساس دانش فردی از رفتاری که ادعا می شود آن محیط را ایجاد کرده است، ادغام می شود، غیرقابل قبول است… .

برای نتایج متفاوت در موارد مشابه، به پست هایی با ،وان بدون نام مستعار برای شکایت اسرائیلی از اینتل به دلیل ا،اج کارکنان به دلیل شکایت ها از اظهارات طرفدار حماس و دادگاه رد نام مستعار در دعوای حقوقی بر سر «برنامه درسی مدل مطالعات قومی آزاد» را ببینید. سوابق واقعی در این مورد احتمال آسیب جسمی بیشتری را نسبت به آن موارد نشان داد. برای اطلاع بیشتر در مورد این موضوع کلی، به صفحات 1412-14 مراجعه کنید قانون دعاوی مستعار.