چگونه منطقه بندی انحصاری بی خانمانی را افزایش می دهد

بی خانم، اخیراً بسیار در اخبار بوده است و به کانون اصلی بحث های عمومی تبدیل شده است. من قبلاً در مورد چگونگی تشدید بی خانم، توسط قو،ن منطقه بندی محروم و سایر محدودیت ها که ساخت مسکن جدید در پاسخ به تقاضا را دشوار یا غیرممکن می کند، نوشته ام. خیلی شواهد نشان می دهد گسترش بی خانم، در سال های اخیر در درجه اول مشکل در دسترس بودن مسکن است، نه افزایش بروز مشکلات اجتماعی مانند بیماری رو،، اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مواد.

الف پیش نویس مقاله جدید توسط سلیم فورث، کارشناس مسکن مرکز مرکاتوس، بحث مفیدی در این مورد دارد چگونه منطقه بندی ممنوعه بی خانم، را تشدید می کند. این کار را با ایجاد مشکل برای افراد بی خانمان حاشیه ای برای یافتن مسکن با دوستان و اقوام انجام می دهد، که در غیر این صورت بسیاری می توانند انجام دهند، حتی اگر به تنهایی قادر به ،ید مسکن نباشند:

در ایالات متحده، تعریف اولیه بی خانم، شامل ،، می شود که در خارج از منزل یا در یک چادر، ماشین، یا وسیله نقلیه تفریحی می خوابند، یا در یک پناهگاه بی خانمان ها یا مسکن های انتقالی ارائه شده توسط آژانس خدمات بی خانمان هستند. این اغلب با استفاده محاوره ای از عبارت، که به تصویری واضح از انسان اشاره می کند، متفاوت است: شخصی که برای مدت طول، در خیابان یا پناهگاه زندگی می کند، که روزهایش را به گدایی یا گدایی می گذراند، که احتمالاً از اهانت، بدرفتاری، بیماری رنج می برد. سلامتی و ناامنی توالتو احتمالاً دارای بیماری رو،، اعتیاد به مواد مخدر یا هر دو است.

در حقیقت، بسیاری از افرادی که یک رهگذر ممکن است آنها را بی خانمان خطاب کند، اصلاً بی خانمان نیستند - آنها شب های خود را در خانه ای (شاید در یک خانه ناقص) می گذرانند در حالی که روز خود را در جمع می گذرانند. و بسیاری از بی خانمان ها در زندگی روزمره غیرقابل شناسایی هستند.

شهرهای آمریکا با بالاترین قیمت مسکن، بدترین مشکلات بی خانم، را دارند. طرفداران YIMBY (بله در حیاط خلوت من) این همبستگی را برای استدلال برای سیاست هایی که عرضه مسکن را افزایش می دهد برجسته می کنند. اما، وقتی کمی به آن فکر می کنید، دقیقاً مشخص نیست که اجاره بها چقدر به بی خانم، کمک می کند. اینطور نیست که آپارتمان های 800 دلاری در ماه برای ا،ر افراد بی خانمان مقرون به صرفه تر از آپارتمان های 1000 دلاری در ماه باشد. و بی خانم، اغلب با سلامت روان یا مشکلات سوء مصرف مواد همراه است. به همین دلیل است که مترقی های غیر YIMBY اصرار دارند که فقط کوپن ها یا یارانه های سخاوتمندانه تر می توانند کمک کنند و محافظه کاران غیر YIMBY استدلال می کنند که تنها تغییر رفتار می تواند با مق، با اعتیاد به الکل، سوء مصرف مواد مخدر و مشکلات سلامت روان کمک کند.

داستان ها و داده های این مقاله پیوند گمشده بین بی خانم، و هزینه های مسکن را نشان می دهد: افراد بدون پول که از بی خانمان شدن اجتناب می کنند، این کار را بیشتر با ماندن در کنار دیگران، معمولاً والدین خود، انجام می دهند. این اتفاق خارج از بازار رسمی مسکن رخ می دهد. اما توانایی والدین و دیگران برای ارائه فضا محدود به توانایی آنها در بازار است. در جایی که هزینه های مسکن متوسط \u200b\u200bاست، دوستان و خانواده خانه های بزرگتری دارند. هنگامی که آنها بالاتر هستند، دوستان و خانواده فضایی برای اشتراک گذاری ندارند، و این اغلب چیزی است که یک فرد آسیب پذیر را به خیابان می آورد.

فورث شواهد گسترده ای ارائه می دهد که نشان می دهد بخش بزرگی از بی خانمان ها در این موقعیت هستند. آنها عموماً افراد سالم و توانمندی هستند که اگر مسکن ارزان تر بود، می توانستند با دوستان یا خویشاوندان مسکن پیدا کنند. برخی به طور بالقوه می توانند با هم اتاقی ها زندگی کنند. سیاست های "YIMBY" که ساخت مسکن جدید را در پاسخ به تقاضا آسان تر می کند، می تواند این مشکل را کاهش دهد.

مک،سم علّی برجسته Furth بسیار بصری است. مگر اینکه در تمام عمرتان ثروتمند بوده باشید، احتمالا خودتان از مسکن رایگان با دوستان و اقوام استفاده کرده اید یا افرادی را می شناسید که این کار را انجام داده اند. اگر در آن دوره از زندگی تان مجبور بودید در خیابان زندگی کنید، احتمالاً وضعیت شما بسیار بدتر بود. منطقه بندی طرد شده این نوع راه نجات را برای جمعیت قابل توجهی از مردم نسبتاً فقیر می بندد و آنها را به سمت بی خانم، سوق می دهد.

دریافت مسکن همچنین می تواند جستجو و یافتن شغل را برای این افراد آسان تر کند و - در صورت ،وم - مهارت های شغلی را بهبود بخشد. اگر در خیابان نخوابید، کاریابی و تحصیل آسان تر است! این به ،ه خود می تواند درآمد افراد بی خانمان را آسان تر کند و در نتیجه هم برای خود و هم به نفع جامعه بزرگ تر باشد.

در اخیر ما بررسی قانون تگزاس مقالهجاش براور و من توضیح می دهیم که چرا منطقه بندی انحصاری بند برداشت از متمم پنجم را نقض می کند، که ،ت را م،م می کند زم، که مالکیت خصوصی را می گیرد "غرامت عادلانه" بپردازد. آنجا، و در یک اقیانوس اطلس مقاله، توضیح می دهیم که چگونه دادخواهی باید با اقدامات سیاسی ،یب شود تا محدودیت های منطقه بندی ساخت و ساز مسکن را از بین ببرد.

همانطور که من و فورث هر دو تشخیص می دهیم، افزایش در دسترس بودن مسکن ممکن است برای افراد بی خانم، که دارای ناتو، های جسمی یا ذهنی شدید هستند یا درگیر سوءمصرف جدی الکل یا مواد مخدر هستند، کار چند، نداشته باشد. اما کاهش معضل کلی بی خانمان ها همچنان می تواند به طور غیرمستقیم به این افراد کمک کند و منابعی مانند فضای سرپناه را برای آنها آزاد کند. و کمک به بی خانمان های توانا به خودی خود یک خیر بزرگ است، حتی اگر به طور کامل همه مسائل بی خانم، را حل نکند.