اصالت گرایی پس از دابز، بروئن و کندی

در سه مورد دوره گذشته، مفاهیم قانون اساسی تاریخ و سنت نقش مهمی در استدلال دیوان عالی ایفا ،د. سازمان بهداشت ،ن دابز علیه ،ون برای غلبه بر تاریخ و سنت متکی بود رو در مقابل وید. انجمن تفنگ و تپانچه ایالت نیویورک در مقابل بروئن یک آزمون تاریخ و سنت را برای اعتبار قو،ن تنظیم کننده حق حمل سلاح به رسمیت شناخته شده توسط متمم دوم بیان کرد. کندی در مقابل ناحیه مدرسه برمرتون در تدوین آموزه‌های اجرایی قانون اصلاحیه اول و بندهای تمرین آزاد به تاریخ و سنت توجه کرد.

برخی از ،، که این نتایج را دوست ندارند، موارد را اصالت‌گرا توصیف کرده‌اند. برخی دیگر پیشنهاد کرده‌اند که استدلال در این موارد جایگزین «تاریخ و سنت» جدیدی برای اصالت‌گرایی عمومی به م،ای اصلی، یا حتی جایگزینی برای خود اصالت‌گرایی است.

در یک مقاله جدید اکنون در SSRN موجود استپروفسور لارنس سولوم و من به روش شناسی این سه مورد نگاهی عمیق می اندازیم. هر پرونده سؤالات مهمی را در مورد رویکرد دیوان به تفسیر و ساخت قانون اساسی مطرح می کند. انجام دادن دابز، پل، و کندی ارائه یک نظریه جدید از تفسیر و ساخت قانون اساسی مبتنی بر تاریخ و سنت؟ در عوض، آیا ارجاعات به تاریخ و سنت در این آراء باید از دریچه پلورالیسم مشروطه به ،وان شیوه های استدلال قانون اساسی فهمیده شود؟ در نهایت می توان از تاریخ و سنت استفاده کرد دابز، پل، و کندی آیا با استقبال دیوان عالی از اصالت گرایی آشتی می کنید؟

در این مقاله، ما موافقت یا مخالفت خود را با نتایج این موارد بیان نمی کنیم. در عوض، ما از این فرصت استفاده می‌کنیم تا مفاهیم اساسی تاریخ و سنت را روشن کنیم و چهار نقش متمایز را که تاریخ و سنت می‌توانند ایفا کنند، شناسایی می‌کنیم: (1) به ،وان شواهدی از م،ا و هدف اصلی. (2) به ،وان روش های استدلال قانون اساسی در چارچوب پلورالیسم قانون اساسی. (3) به ،وان یک نظریه جدید قانون اساسی که آن را «سنت گرایی تاریخی» می نامیم. و (4) به ،وان دکترین های اجرایی. با در نظر گرفتن این مفاهیم، ​​سپس به بررسی نقش تاریخ و سنت در آن می پردازیم دابز، پل، و کندی. در نهایت، ما یک استراتژی جامع برای ادغام تاریخ و سنت در فقه قانون اساسی بیان می کنیم.

کاغذ است اصالت گرایی پس از دابز، بروئن و کندی: نقش تاریخ و سنت.