عذرخواهی اجباری: تفکر در مورد عدالت عادی، ترمیمی و انتقالی | لسلی وکسلر | حکم

خیلی توجه دارد بوده پرداخت شده به تحریم اخیر وکلایی که مملو از اشتباهات استنادی ناشی از ChatGPT را ارائه ،د. جنبه کمتر مورد توجه این پرونده این است که قاضی پی کوین کاستل در مجازات وکلای استیون شوارتز و پیتر لودوکا نپذیرفتن آنها را م،م به عذرخواهی از قضاتی کند که به ،وان صاحب نظرهای ساختگی نام برده شده است. کاستل استدلال کرد که “عذرخواهی اجباری یک عذرخواهی صادقانه نیست.” او در عوض تصمیم گیری در مورد اینکه آیا و چگونه عذرخواهی کند را به وکلای دادگستری واگذار کرد.

این مورد یکباره نیست. عذرخواهی اغلب نقش مهمی در دعاوی مدنی داخلی دارد. بسیاری از طرفین دعوی بالقوه هستند با انگیزه با تمایل آنها برای عذرخواهی بسیاری از حوزه های قضایی محافظت عذرخواهی از قابل قبول بودن به امید اینکه این امر موجب رهایی از ارائه آسیب‌رسان به آنها شود. این موضوع که آیا عذرخواهی اجباری خود نوعی مجازات است یا یک نقض آزادی بیان یک آزادی همیشه سبز است. سؤالات مشابه در مورد اینکه چه زم، عذرخواهی واقعاً اجباری می شود، فرآیندهای حل رسمی و غیررسمی را نیز تحت تأثیر قرار داده است، مانند اینکه آیا دانشکده حقوق ییل مجبور شد یک دانش آموز برای عذرخواهی برای ایمیل “خانه تله”.

ما این جنبه عذرخواهی حکم ChatGPT را به چند دلیل جالب دیدیم. اما قبل از پرداختن به آنها، داشتن یک تعریف کاربردی از عذرخواهی مفید است. عذرخواهی به طور کامل عبارتند از: (1) ارتباطاتی که (2) هر گونه تخلف را تصدیق می کند، (3) و همچنین آسیب و عواقب آن، (4) مسئولیت را بر عهده می گیرد، (5) ابراز پشیم، برای آسیب رساندن به افراد آسیب دیده، ( 5) ارائه غرامت یا تلاش های دیگر برای بازگرداندن افراد آسیب دیده، و (6) قول عدم تکرار رفتار آسیب زا.

اولاً، این نگران‌کننده است که قاضی فکر می‌کرد تنها طرف‌های مرتبط با عذرخواهی، قضاتی هستند که پرونده‌های ساختگی به آنها محول شده است. بله، استناد به پرونده‌های موجود، با نسبت دادن قضات نادرست به قضات با احترام ناکافی برخورد کرد و تعهدات اخلاقی حرفه‌ای وکلا را نقض کرد. اما، البته، عدم انجام تحقیقات لازم و در عوض اتکا به ChatGPT نیز نقض وظیفه آنها در قبال موکلان خود بوده، طرف مقابل را درگیر کرده و دادگاهی را که وکلای دادخواست به آن ارائه کرده اند توهین کرده است. عذرخواهی ادبیات به اهمیت شناخت طرف‌های آسیب‌دیده مربوطه اشاره می‌کند – معذرت‌خواهی از مجموعه نادرست یا ناقص افراد آسیب‌های متمایز خود را وارد می‌کند. (برای ،، از شما که با رسواییعذرخواهی تام سندووال از دوستش تام شوارتز پس از تمس، دوست دختر سابقش آریانا مادی، به دلیل پوشیدن تی شرت در حین رابطه ،، نمونه بارز زم، است که عذرخواهی از شخص اشتباه باعث تحقیر بیشتر می شود.)

شاید مهمتر این فرض ضمنی باشد که عذرخواهی اجباری با توجه به عدم صداقت احتمالی آن ارزشی ندارد. البته معذرت خواهی های ایده آل نشان دهنده پشیم، واقعی است. پشیم، بخشی از یک عذرخواهی ایده آل است زیرا به این م،ی است که عذرخواهی کننده آسیب وارد شده را درونی می کند، افرادی را که عذرخواهی به آنها داده می شود به ،وان افرادی که نباید آسیب ببینند می شناسد، و نشان دهنده احتمال بالاتر عدم تکرار است. این به توضیح دلیل صدور حکم برای قضات کمک می کند نگاه کن برای پشیم، واقعی در تخصیص ها، و چرا اشخاص حقیقی که از آنها خواسته می شود عذرخواهی هایی را که می خواهند دریافت کنند بنویسند از کلماتی مانند “صادقانه” و “واقعا” استفاده می کنند. پژوهش می گوید ما می‌د،م که دریافت‌کنندگان بیشتر احتمال دارد ،، را که آنچه را که به‌،وان عذرخواهی صادقانه می‌دانند، ببخشند.

علاوه بر این، عذرخواهی اجباری معمولاً کم‌تر است. به عبارت دیگر مطالعات تجربی پیدا ، این که عذرخواهان اجباری نسبت به همتایان خود که داوطلبانه عذرخواهی می‌کنند، کمتر احتمال دارد مسئولیت کامل را بپذیرند و کمتر شاهد پشیم، باشند. و از منظری دیگر، حتی کودکان چشم انداز زم، که محتوای عذرخواهی را ثابت نگه دارید، عذرخواهی اجباری به ،وان کمتر صادقانه است.

اما حتی اگر مطمئن بودیم که می‌تو،م صداقت را از بی‌صداقتی یا پشیم، را از بی‌تفاوتی تشخیص دهیم (که ادبیات نوظهور نشان می‌دهد. به سوال در زمینه قضایی) و با اطمینان از اینکه عذرخواهی اجباری ،وماً صادقانه نیست، عذرخواهی اجباری همچنان می تواند کار مهمی انجام دهد. اولینهمانطور که یکی از ما در جای دیگر توضیح داده است، آنها همچنان به قرب،ان اعتراف به تخلف و عواقب آن را ارائه می دهند. قرب،ان ممکن است با شنیدن بیان این تصدیق از مجرم تسلی پیدا کنند. برای مثال، یکی از قرب،ان تبعیض که از حل و فصل ادعای تبعیض خود بدون عذرخواهی امتناع کرد توضیح داد: “من می دانم که در این مرحله صادقانه نخواهد بود. فقط از آنها می خواهم تصدیق کنند که کاری که انجام داده اند اشتباه بوده است. آنها ممکن است آن را باور نکنند، اما حداقل می توانم بگویم که آن را در نوشتن دارم [they] اعتراف کرد که چی [they] کرد اشتباه بود.» نیاز به چنین تصدیق می تواند نشان دهنده این باشد که فرد آسیب دیده توسط جامعه ارزشمند است و باید با او رفتار شود. مراسم عذرخواهی ممکن است به ،وان معیاری برای مجازات عمل کند. تأیید هنجارهای نقض شده همچنین می‌تواند اهمیت آن هنجارها را برای قرب،ان، مجرمان، سایر وکلا و جامعه گسترده‌تر تقویت و نشان دهد.

در حالی که تصمیم دادگاه مبنی بر تحریم رفتار وکلای دادگستری به خودی خود برای اعتراف به تخلف ارزشمند بود، انتقال آن پیام توسط شخص آسیب‌رسان نیز ارزش مستقلی دارد. ما معتقدیم که این درست است حتی زم، که دادگاه این پیام را مجبور می کند. چرا؟ زیرا دادگاه این حزب را وادار می کند که خود را فروتن کند و به جایگاه قرب،ان در برابر قانون اعتراف کند.

شاید این نیز جالب باشد زیرا مثالی بالقوه از جایی است که شهود قاضی ظاهراً با ،د علمی غالب در تضاد است. در حالی که ما راحت نیستیم بگوییم که یک اجماع واضح در مورد همه جنبه های عذرخواهی اجباری وجود دارد، بررسی ادبیات عذرخواهی قانونی نشان می دهد را وسیع ا،ریت دانشمندان بر این باورند که عذرخواهی اجباری حداقل در برخی شرایط سودمند است و تنها چند مورد تهاجمی است. مخالفان. این دیدگاه توسط مدعیان حقوقی تأیید می شود که خود اغلب برای عذرخواهی مذاکره می کنند یا درخواست عذرخواهی های دستوری می کنند – رفتاری که نشان می دهد آنها حداقل فکر می کنند که چنین عذرخواهی هدفی را دنبال می کند. پژوهش همچنین دریافته است که مدعیان نسبت به عذرخواهی های خواسته شده، عذرخواهی های مذاکره و عذرخواهی های خودجوش واکنش های نسبتا مشابهی دارند.

واردات این امر فراتر از دعاوی مدنی داخلی است. گاهی اوقات برنامه های عدالت ترمیمی کیفری نیاز تمایل مجرم به عذرخواهی به منظور منحرف شدن از فرآیندهای جنایی سنتی. البته، این یک تغییر در مفهوم عذرخواهی اجباری است که مجرمان می‌توانند به جای عذرخواهی، روند کیفری عادی را انتخاب کنند. اما این تنظیم برخی از نگر، های مشابه را در مورد صحت و صداقت عذرخواهی ایجاد می کند. این واقعیت که این یک انتخاب استراتژیک است که ممکن است مست،م یک عذرخواهی غیر صادقانه باشد، آن را بی ارزش نمی کند. حتی به ،وان تجربی بورس تحصیلی نشان می دهد که قرب،ان از روند عدالت ترمیمی رضایت بیشتری دارند و زم، که معتقدند عذرخواهی مجرم صادقانه است، احساس ترمیم عاطفی بیشتری دارند، اما همچنان برای عذرخواهی اجباری نیز ارزش قائل هستند.

با این اوصاف، یکی از شرایطی که در آن ممکن است به ویژه نگران عذرخواهی های غیر صادقانه باشیم، عدالت انتقالی است. در محیط‌های قضایی عادی – مانند پرونده ChatGPT – قرب،ان ممکن است مورد ظلم متهم قرار گرفته باشند، اما فرض بر این است که آنها در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که عموماً به جایگاه آنها احترام می‌گذارد و می‌توانند از دادگاه‌ها انتظار جبران خطاهای قانونی را داشته باشند. در مقابل، در محیط‌های عدالت انتقالی، قرب،ان ممکن است از سوی ،ت آسیب دیده باشند یا دلیلی برای این تصور نداشته باشند که ،ت از آنها در برابر آسیب ناشی از دیگران محافظت می‌کند. هنجارهای تعاملات روزمره اغلب خطرناک و بی احترامی هستند. هنگام تلاش برای بیرون آمدن از چنین شرایطی، اعتراف به تخلفات گذشته و تضمین عدم تکرار، از ارکان اساسی در حرکت جوامع رو به جلو است. عذرخواهی، هم از سوی ،ت و هم از سوی افراد، راهی برای دستیابی به این اه، است. در واقع، بسیاری از فرآیندهای حقیقت و آشتی از اعتراف فردی به تخلف به ،وان پیش شرط مشارکت و محدود ، مجازات استفاده می کنند. با این حال ما مشابه آن را می بینیم باور در میان طرفدار، که عذرخواهی اجباری در چنین شرایطی به دلیل عدم صداقت آنها بی م،ی است. البته، عذرخواهی اجباری به جای هر گونه غرامت یا عدالت دیگری می تواند نتیجه مع، داشته باشد. به ،وان مثال، نسل کشی رواندا را در نظر بگیرید. رزماری نگی دارد نوشته شده است در مورد بی عدالتی عمیق در مورد اینکه چگونه برخی از فرآیندهای گاکاکا به جز عذرخواهی اجباری، هیچ جبران مستقیمی برای بازماندگان خشونت فیزیکی نداشتند. با این حال، می‌تو،م تصور کنیم که با فرض انجام سایر تلاش‌های جبران‌کننده، عذرخواهی اجباری در عدالت انتقالی ارزش دارد، زیرا ،ت فرد آسیب‌رسان را مجبور کرده است که به اشتباه خود اعتراف کند و رنج قرب، و آنچه را که از دست داده است را بشناسد. از سوی دیگر، در جامعه‌ای که مسیر و تعهدات ،ت مورد تردید است و نگر،‌های عمیقی در مورد بازسازی اعتماد وجود دارد، عذرخواهی اجباری نیز ممکن است نگران‌کننده‌تر باشد. و ما ممکن است نگر، های مشخصی در مورد اینکه ،ت در چنین حل و فصلی مجبور به سخنر، می شود داشته باشیم. اما ما هنوز هیچ مطالعه تجربی جامعی پیدا نکرده‌ایم که بر ارزش بالقوه عذرخواهی اجباری در چنین تنظیماتی تمرکز کند (و اگر موردی را می‌شناسید، لطفاً آن را در یک توییت به @lesleywexler ارسال کنید).