اصلاح سلول های انفرادی با پرداختن به تأثیر بر کارکنان

اخیراً توجه زیادی به آن معطوف شده است شرایط وحشتناک جزیره رایکرز. تقریباً هر روز، یک گزارش رو،مه نگاری جدید منتشر می شود که جزئیات شرایط ،یف مسکن، کمبود وعده های غذایی گرم و فقدان مراقبت های پزشکی و سلامت روان را نشان می دهد. به قدری بسیاری از کارمندان مریض تماس می گیرند که برخی گفته اند که زندان توسط باندهایی اداره می شود که اعضای آن در آنجا زند، هستند.

اما بر اساس تحقیقات کتاب جدیدم با پروفسور ارل اسمیت، راه پایین در سوراخ، در یک سیستم زندان ایالتی انجام می شود، واضح است که مسائل مشابه در سلول های انفرادی غیرعادی نیست. دلیل آن این است که شرایط بد کاری برای کارکنان یک مسئله سراسری در واحدهای سلول انفرادی است که به طور قابل توجهی بر توانایی آنها برای ارائه خدمات لازم به ،، که پشت میله های زندان هستند تأثیر می گذارد.

بسیاری از شرایط غیرانس، در این واحدها توسط خود ساختار سلول انفرادی تعیین می شود. تلاش برای قرار دادن مردم در انزوای کامل، ذاتاً برای سلامتی و رفاه افراد مضر است. با این حال، سایر شرایط غیرانس، ،وماً عمل استاندارد نیستند، بلکه نتیجه کار بیش از حد کارکنان و آسیب دیده هستند.

ما صدها ساعت مشاهده و مصاحبه با نزدیک به 100 نفر انجام دادیم. ما با افسران اصلاح و تربیت صحبت کردیم که 8 تا 16 ساعت در روز را در سلول‌های انفرادی محبوس می‌کنند و تنها استراحتشان یک استراحت 30 دقیقه‌ای برای صرف غذا است.

درست مانند جزیره Rikers، کارکنان ضعیف اغلب مریض هستند یا اصلاً سر کار حاضر نمی شوند. یا، زم، که ظاهر می شوند، اغلب با ظرفیت کمتری کار می کنند به گونه ای که در نهایت به زند،، که برای محافظت از آنها حضور دارند آسیب می رساند.

داستان هایی از درون

ما با افسری که او را کو تراویس می نامیم مصاحبه کردیم. او احساس فرسودگی شغلی را که افسران اصلاح و تربیت در کار احساس می کنند، توصیف کرد.

شما متوجه نمی شوید که چقدر درون دیوارها استرس زا است. تو هم تو زندان شما احساس می کنید که یک زند، هستید. تراویس گفت: زند،ان مؤسساتی را اداره می کنند و شما باید برای مراقبت از آنها کارهایی انجام دهید و هیچ ، از ما مراقبت نمی کند. “سپس یک زند، وارد عمل می شود و ما آن را بر سر آنها می بریم.”

دیدن اینکه چگونه شرایط بد کار برای کارکنان در سلول‌های انفرادی پایین می‌آید و بر زندگی افراد زند، در آنجا تأثیر منفی می‌گذارد، سخت نیست.

مانند بسیاری از همکارانش، افسر دیگری که ما با او آشنا شدیم و او را CO Porter می نامیم در زندان کار می کند زیرا این بهترین شغلی است که او می تواند در جامعه ای بیابد که مشاغل سنتی یقه آبی از بین رفته اند.

او حتی با داشتن یک شغل با درآمد خوب، مشکلات مالی دارد که با دو شیفت کاری آنها را مدیریت می کند.

پورتر به ما گفت: “اضافه کاری به این م،ی است که من 6 به 2 و سپس 2 تا 10 کار می کنم و سپس باید در 6 برگردم. از آنجایی که من یک ساعت و نیم دورتر زندگی می کنم، وقتی اضافه کاری کار می کنم در ماشینم می خوابم.”

وقتی CO پورتر مجبور است بین شیفت‌ها در ماشینش بخوابد، مسلماً تحریک‌پذیر است. و وقتی عصب، است، اعتراف می‌کند که اغلب وقتی زند،ان از قو،ن خودسرانه او پیروی نمی‌کنند – مانند حضور در سلول در لحظه‌ای که با صبحانه‌شان می‌آید – به زند،‌ها ضربه می‌زند و با امتناع از عبور، آن را بیرون می‌آورد. سینی آنها

عصب،ت او باعث می شود که زند،ان از خوردن غذا محروم شوند. یا بدتر از آن، ممکن است آنها را به دلیل عدم رعایت دستورات خود بنویسد و آنها 30 روز دیگر را در سوراخ بگذرانند.

مطمئناً ما معتقدیم که سلول انفرادی باید لغو شود. تحقیقات ما نشان می دهد که موارد بسیار کمی وجود دارد که در آن تنها گزینه ایمن نگه داشتن مردم – هم زند،ان و هم کارکنان – است.

اما در حالی که نیویورک ممکن است برنامه ای برای بستن Rikers داشته باشد، این را نمی توان در مورد واحدهای سلول انفرادی در سراسر کشور گفت.

در همین حال، در حالی که ده‌ها هزار نفر در سلول‌های منزوی نشسته‌اند و منتظر روزی هستند که شاهد چنین تغییر شگرفی در سیاست‌های عدالت کیفری باشیم، می‌تو،م خواستار این باشیم که سلول انفرادی تا حد امکان انس، باشد. و یک راه روشن و قابل اجرا برای بهبود شرایط انس، برای افراد زند، رسیدگی به شرایط کاری افسران اصلاح و تربیت است.

پروفسور آنجلا هاتری

زندان ها نیز مانند بیمارستان ها، مردم را 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته نگه می دارند. مردم آنجا می خوابند، آنجا دوش می گیرند و آنجا غذا می خورند. اگر بتو،م یک اتاق در اورژانس را برای پزشکان در طول شیفت های شبانه خود رزرو کنیم، باید به همین راحتی تختی برای CO Porter پیدا کنیم تا زم، که او در دو شیفت کار می کند، آماده عمل با حدا،ر ظرفیت باشد.

همانطور که قانونگذاران با وحشت در مورد وضعیت در مکان هایی مانند Rikers مطالعه می کنند، آنها باید یک ابزار آسان را برای بهبود شرایط در نظر بگیرند: شرایط کاری بهتر برای کارکنان را ا،امی کنند.

آنجلا هتری استاد دانشگاه دلاور و یکی از نویسندگان این کتاب است راه پایین در سوراخ: نژاد، صمیمیت و بازتولید ایدئولوژی های نژادی در سلول انفرادی.